Nie zakochałem się w Rydze.

Dobrze się zaczyna, prawda?

Ludzie piszą „zakochałem się”, „Ryga jest piękna”. Zabawa z „zakochaniem się” IMO polega na tym, że większość wpada na jeden dzień na wycieczce Wilno, Ryga, Tallin, albo w sobotę rano do niedzieli wieczorem na weekend. Wtedy ogląda się „must see” na ryskim starym mieście, wydaje się kasę w którejś z wielu kawiarni lub restauracji i wraca do domu. Jeśli ktoś jest chwilę dłużej, to ogląda również imponujące kamienice, wjedzie na wieżę kościelną w katedrze i… kończy wycieczkę.

Natomiast żeby zobaczyć jak w rzeczywistości wygląda Ryga, trzeba coś więcej. Trzeba zajrzeć za róg, wejść w bramę, przejść się po schodach w „pięknej” kamienicy, pojechać na przedmieścia.

Ale Ryga to nie tylko kamienice to również charakterystyczne „drewniane” domy. Dlaczego pojawia się cudzysłów? Dlatego, że prawdziwych drewnianych jest coraz mniej. Sporo tych rzeczywiście drewnianych stoi w ruinie a nowe są budowane metodą podobną do tej, jaką budują teraz nasi górale. Domy są murowane i obłożone drewnem.

Drewniane domy w centrum europejskiej stolicy to niebywały widok, a stojące ściana w ścianę z potężnymi 4-5 piętrowymi kamienicami tym bardziej.

Już jadąc autobusem z lotniska turyści obserwują przez szyby dzielnicę z takimi drewnianymi domami. To dzielnica Rygi – Kalnciema. Wiele osób poleca odwiedzenie tego miejsca, ja po przejściu kilku przecznic mówię – nie warto. Nie dlatego żeby domy tam nie były urokliwe, tylko dlatego, że w Rydze taki zestaw domów nie jest niczym szczególnym, równie ładne domy można zobaczyć w odległości 10 minut spacerem od starego miasta.

Żeby ktoś nie myślał, że tylko drewniana zabudowa jest interesująca, również kamienice są imponujące. Oddzielnie pokażę „dzielnicę” Art Noveau, ale mnóstwo budynków w dzielnicach otaczających Stare Miasto jest ciekawych, szkoda tylko, że mnóstwo nie odnowionych.