Największy cmentarz w Polsce, trzeci pod względem wielkości w Europie (po Ohlsdorf w Hamburgu i Brookwood w Wielkiej Brytanii). Założony w końcu XIX wieku. Cmentarz był planowany i utrzymywany w stylu parkowo-ogrodowym.

Na terenie cmentarza znajduje się sporo pamiątkowych pomników okolicznościowych.

Kwatery żołnierzy polskich i radzieckich z II Wojny Światowej.

Przy tych wojennych kwaterach stoi pomnik braterstwa broni.

a kawałek dalej kaplica cmentarna (1900-1902), teraz remontowana.

Ścieżka historyczna prowadzi turystów trasą przy grobach osób i rodzin zasłużonych dla dawnego Szczecina. Wiele grobów niemieckich rodzin kojarzy mi się z budowlami pogańskimi, te wszystkie ułożone na sobie potężne głazy są zupełnie inne niż spotykane na polskich cmentarzach.

Mamy też „Aleję zasłużonych”, która faktycznie nie jest aleją tylko „rondem” otaczającym fontannę.

Tutaj odwiedzamy grób legendy szczecińskiej Pogoni, Floriana Krygiera.

Najnowsze jest lapidarium, powstałe w latach 2006-07 i zbierające zabytkowe nagrobki z różnych miejsc Cmentarza.

Nie byłbym sobą gdybym nie wyszukał kilku starych nagrobków stojących z dala od utartych ścieżek, gdzieś w krzakach.

Oraz śmietniko-magazynu płyt nagrobnych, również macew, ustawionych i leżących w cieniu ogrodzenia cmentarnego (żeby nie napisać „pod płotem”).

Cmentarz jest rzeczywiście potężny i można godzinami spacerować alejkami oglądając zabytkowe groby. Warto tam zajrzeć.