Wycieczkę do Modlina zaczęliśmy od Cmentarza garnizonowego.

To nieczynny już cmentarz przy wjeździe do miasta. Tuż obok, poniżej cmentarza historycznego uruchomiony jest aktualnie czynny cmentarz. Dzięki temu obok jest całkiem przyzwoity parking, gdzie zostawiamy auto.

Według informacji z tablicy przy wejściu cmentarz został „zaorany” w 1945 roku i dopiero w latach siedemdziesiątych ubiegłego wieku rozpoczęto porządkowanie nekropolii. Oprócz kwater żołnierzy walczących w kolejnych wojnach – 1918-1919, 1920 i 1939 znajduje się również spora kwatera żołnierzy niemieckich, którzy byli tam chowani podczas II wojny światowej.

Zaczynamy od pomnika poświęconego pamięci żołnierzy, którzy zmarli i zginęli w latach 1914-1920, pochowanych na tym cmentarzu.

Dalej kwatera żołnierzy, którzy zginęli w wojnie 1920.

Pomnik żołnierzy polskich, którzy zginęli w latach 1920 i 1939. Po prawej stronie pomnika jest kwatera 1920, po lewej 1939.

Dalej spora, jak już pisałem, kwatera żołnierzy niemieckich z II wojny światowej – pomnik standardowy, znaczy podobny do analogicznych pomników na innych cmentarzach, płyty z nazwiskami a wokół na kwaterze stojące trzy krzyże.

I wreszcie mocno zniszczona część cmentarza głównie osób cywilnych, rodzin żołnierzy a między nimi grób pułkownika Edwarda Malewicza, pierwszego polskiego komendanta Twierdzy Modlin po 1918 r.

Chyba nie cały cmentarz udało nam się ogarnąć historycznie ale szczerze mówiąc nie przygotowywaliśmy się do zwiedzania cmentarza.