„Wycieczka do Tindari” to jedna z części serii komisarz Montalbano, autorstwa Andrea Camilleri’ego. Partnerka komisarza, Livvia proponuje aromatyczną wycieczkę właśnie do Noto. Skoro Camilleri proponuje wycieczkę, to pewnie warto się czegoś dowiedzieć o tym miasteczku. Zaglądam do wiki i okazuje się, że wycieczka do Noto jest warta poświęcenia całego dnia. Nawet pomimo tego, że zwiedzanie w większości ogranicza się do jednej ulicy tzw. centrum historycznego.

Przed wejściem do starej części miasta, na pasażu przy parku miejskim stoją stragany, w których można kupić lokalne produkty i pamiątki.

Przechodzimy przez bramę Reale o Ferdinandea.

Pierwszy kościół, o który zahaczają turyści to San Francesco d’Assisi all’Immacolata  przy placu San Francesco all’Immacolata. Tutaj niestety też stoi gość z wyciągniętą ręką „co łaska” (w sensie opłata za wejście do kościoła). Ciekawe kiedy na Sycylii dowiedzą się, że coraz więcej ludzi nie używa gotówki.

Teraz kościół di santa Chiara…

I dochodzimy do centralnego punktu centrum historycznego – Piazza Duomo.

Po lewej stronie mamy Palazzo Ducezio, w którym obecnie mieści się ratusz miejski. Kupujemy tu bilet pozwalający na wejście do trzech obiektów: właśnie ratusza, teatru miejskiego i Palazzo Nicolaci dei Principi di Villadorata.

Na przeciwko ratusza stoi katedra San Nicolò.

a z boku kościół San Salvatore

tutaj też stoi pomnik poległych w Wielkiej Wojnie 1915-1918

idziemy dalej. Zaglądamy do kościoła San Carlo al Corso.

i dochodzimy do teatru – Tina di Lorenzo

Po drugiej stronie ulicy mamy kościół San Domenico.

Teraz wracamy kilkadziesiąt metrów i ulicą Corrado Nicolaci idziemy do trzeciego obiektu, do którego kupiliśmy wejściówkę.

Palazzo Nicolaci dei Principi di Villadorata

Ulicę na górze zamyka kościół Montevergine

Chodzimy jeszcze trochę po górnej części starego miasta

Kościół Santa Caterina da Siena

Kościół Santa Maria del Gesù

były kościół di Sant’Agata, w którym teraz jest galeria sztuki

Kościół parafialny SS. Crocifisso

i tutaj zaczynają się ciekawe miejsca.

Przy placu przed kościołem stoi budynek wyglądający jak więzienie. Nie pomyliłem się, tu jest więzienie ale wcześniej był to budynek klasztorny. Convent di San Tomaso z XVIII wieku. Budynki więzienia zagrały więzienie Vigaty we wspomnianym wcześniej serialu o komisarzu Montalbano.

Kilka kroków dalej stoi opuszczony szpital Ospizio Trigona. Niestety, na pierwszy rzut oka wejście do urbexu jest niemożliwe, a na bardziej dogłębne szukanie nie mieliśmy czasu. W necie można znaleźć zdjęcia ze środka i trzeba przyznać, że są atrakcyjne.

Jeszcze kilka kroków główną ulicą zaglądając na boki.

I schodzimy poniżej zabytkowej starówki. Pomiędzy domami mieszkalnymi stoi budynek, w którym była kiedyś fabryka lodu. Budynek jest zamknięty na kłódkę, ale można zajrzeć. Wszystko jest na swoim miejscu.

Kończymy wycieczkę oglądając, stojący przy przystanku/dworcu autobusowym, kościół Ecce Homo al Pantheon.