Ruszamy się z Miami. Pierwszy przystanek to Titusville. Tam mamy nocleg.

Rzut beretem od celu naszej wycieczki, Kennedy Space Center czyli ośrodek kosmiczny NASA, główne miejsce startów misji kosmicznych NASA, zarówno historycznych (Apollo), jak i współczesnych np. SpaceX.

Terminy startów rakiet są mocno nieprzewidywalne, są planowane, ale są zależne również od warunków pogodowych. Wstępnie, gdy sprawdzałem, w czasie naszego pobytu na Florydzie, nic miało nie startować, okazało się jednak, że start był akurat w dniu, gdy mieliśmy zwiedzać KSC. Niestety dostępność punktów widokowych w KSC jest od godziny 9 a start był ok. 7 rano. Pozostałe miejsca obserwacji to dzikie parkingi. Sąsiad z hotelu pojechał „na start”. Rakietę widać na horyzoncie, żeby ogarnąć coś więcej trzeba mieć lunetę czy lornetkę. Nas tylko zbudził huk startu rakiety 🙂

Pakujemy bagaże i jedziemy. Visitors Center jest otwarte od 9 ale na parking można wjeżdżać pół godziny wcześniej.

Wjeżdżamy na wyspy.

My byliśmy pięć minut przed otwarciem i już była kolejka do wjazdu. Za wjazd na parking płaci się na bramkach wjazdowych.

Parkingi są potężne, bo przecież każdy przyjeżdża tu samochodem.

Bilety można kupić w necie, w automatach na miejscu lub w kasie, również na miejscu. Tutaj ciekawostka – senior tickets zaczynają się od 55 lat.

Mamy chwilę czasu do wejścia (są dwie kolejki, bo w jednej stoją goście konferencji, która w tym czasie odbywała się w sali konferencyjnej w Centrum), więc robimy sobie zdjęcia przed. Tutaj przez chyba 30 minut można zrobić zdjęcie z „kosmonautą” czyli takim tutejszym misiem 🙂

O 9 rozbrzmiewają dźwięku hymnu USA, wszyscy (no prawie wszyscy) w kolejce stają na baczność odwracając się w stronę flagi.

Po wejściu idziemy do autobusu. Autobus wyjeżdża ze Visitors Center i wiezie nas do Bazy obserwacyjnej, mijając wcześniej budynki biurowe NASA.

Zaczynamy od prezentacji w sali kinowej.

Na górze oprócz genialnego punktu widokowego

jest sala z symulatorami, na których można przygotować rakietę do wylotu w kosmos 🙂

Krzesełka przed stanowiskami do zabawy są zrobione z tłoków z jednego transporterów gąsienicowych NASA. Każdy tłok waży ok. 34 kg.

I rzeźba nowoczesna – orzeł. Szpony orła zostały wykonane z metalu z STS Mobile Launch Platform/Apollo Mobile Launcher 1, który został rozebrany w roku 2023.

Drugi przystanek to Apollo/Saturn V Center.

Centrum dowodzenia z misji Apoloo 8

Misja Apollo 11

Specjalne miejsce zajmuje upamiętnienie ofiar pożaru Apollo 1.

Później wracamy do głównego kompleksu „turystycznego”.

Łazik marsjański

Największą atrakcją jest Atlantis, wiszący pod sufitem specjalnie przygotowanej hali.

Ale w hali jest jeszcze sporo innych rzeczy do zobaczenia.

Hala poniżej

Za budynkami jest niewielki park.

Pomnik tych, którzy zginęli w misjach kosmicznych.

Kolejne hale, kolejne artefakty i filmy.

W kolejce do symulatorów.

Na filmowo

Tutaj miał być film ale… było nudno, więc obejrzeliśmy tylko wystawę

Park rakiet

W KSC można chodzić, oglądać, bawić się. Takie trochę to wesołe miasteczko, ale jednocześnie uczące. Filmy, które można obejrzeć w kilku salach kinowych, oraz atrakcje w symulatorach, są fajne i jednocześnie pokazujące jak to wszystko wygląda od środka. Nam to zajęło ok. 5 godzin, ale nie korzystaliśmy ze wszystkich atrakcji, nawet tych, które były w cenie biletu.

Jedna myśl mnie naszła podczas oglądania filmów i wystaw w KSC, mianowicie Amerykanie potrafią kreować bohaterów. I to nie tylko tych, którzy zginęli, ale również żyjących.