Sarajewskie Stare Miasto (Stari Grad) to miejsce, w którym symbolicznie łączą się kultury wschodu i zachodu. Stare Miasto składa się z dwóch części – część muzułmańska skupiająca się wokół rynku Baščaršija, w którego miejscu Turcy zakładali miasto, oraz części zachodniej mocno architektonicznie związanej z budownictwem w stylu austro-węgierskim.

Część muzułmańska to cztery charakterystyczne obiekty:

Studzienka Sebilj, miejsce spotkań i turystów i miejscowych, wokół którego kłębią się gołębie.

Meczet, z podwórkiem pełnym turystów.

Wieża zegarowa

i budynek targowy Dugi Bezistan, wewnątrz którego jest sporo sklepów z galanterią znanych marek… no prawie. Te lepszej jakości podróbki LV zrobione w Bośni potrafią kosztować nawet trzy razy więcej niż średniej jakości ściągnięte z Turcji.

Oprócz tego na całym terenie króluje niska zabudowa, głównie restauracje, bary, kawiarnie i cukiernie oraz sklepy z pamiątkami.

To tutaj jemy cevapi, pleskavicę, burek, pijemy turecką kawę i turecką herbatę oraz sporo słodyczy.

Na granicy dzielnicy muzułmańskiej i zachodniej stoją zabudowania żydowskie. W szczególności synagoga, w której obecnie jest muzeum. Muzeum zwiedziliśmy w nocy, korzystając z nocy muzeów. Niestety nie wolno w środku robić zdjęć, więc tylko budynek z zewnątrz.

Kompas na środku chodnika, który jest w nagłówku, można zobaczyć na granicy obu dzielnic na ulicy Ferhadija.

Część zachodnia, austro-węgierska to klasyczne kamienice, nowoczesne sklepy i ekskluzywne z modą i sieciowe. Również restauracje i kawiarnie, także z bałkańskimi potrawami.

W tej części króluje Katedra Serca Jezusowego.

Również tutaj jest Sobór Narodzenia Matki Bożej.

Kamienice z jednej strony otaczają muzułmańskie sklepiki, które nie dochodzą do brzegu rzeki Miljacka.

To tutaj, na brzegu rzeki, przy moście Łacińskim, Gavrilo Princip mógł powiedzieć „jak rozpętałem pierwszą wojnę światową”, zabijając arcyksięcia Franciszka Ferdynanda i jego żonę.

W miejscu zamachu stał kiedyś pomnik. Postawiono go w roku 1917 a zlikwidowano w… 1919.